بررسی تکثیر درختان بالغ راش از طریق کشت بافت

این آزمایشها جهت یافتن روشی سریع و عملی برای تکثیر غیرجنسی درختان بالغ جنگلی انجام شد. به همین منظور تکثیر گیاه راش (Fagus orientalis Lipsky.) که یکی از مهمترین درختان موجود در جنگلهای ایران است از طریق کشت بافت مورد بررسی قرار گرفت. جوانه های سه پایه بالغ از این گیاه در فصل زمستان تهیه و در محیط مصنوعی کشت شد. عوامل موثر در حذف آلودگیهای سطحی، شاخه زایی و ریشه زایی این گیاه مورد بررسی قرار گرفت. بهترین روش استریل حذف نیمی از فلسهای جوانه و قراردادن آنها به مدت 3 دقیقه در محلول کلرور مرکوریک 0.1 درصد بود. جوانه ها پس از استقرار، در مقابل تیمارها شاخه زایی به نسبت کمی نشان دادند. در مواردی حتی بعد از آغاز شدن فعالیت رشد و تکثیر، جوانه ها از بین رفتند. بین محیط کشتهای DKW و WPM تفاوتی وجود نداشت. قراردادن جوانه های فعال به طور افقی در رشد جوانه های جانبی موثر بود. استفاده از 2iP به میزان 0.2 میلی گرم در لیتر و BA به میزان 0.5 میلی گرم در لیتر مناسبترین تیمار برای شاخه زایی بود. بین ژنوتیپهای مختلف تفاوت معنی داری وجود نداشت. هیچیک از تیمارهای ریشه زایی موثر واقع نشد. در نهایت عوامل موثر در شاخه زایی این گونه و همچنین موانع ومشکلات آن تا حدود زیادی مشخص گردیده است، اما ریشه زایی آن نیاز به بررسی وسیع تر و جدی تر دارد.